Over het wonen

Noaberschap

In de jaren 1921-1937 bouwde de bekende architect, Andries de Maaker in opdracht van de toenmalige eigenaar W.F.J. Laan een aantal boerderijen, schuren en woonhuizen op het landgoed. Landgoed Singraven was één van de heer De Maakers grootste opdrachten. Hij ontwierp tevens een nieuwe voorgevel voor het grote huis.

De Maaker kon goed met opdrachtgevers overweg en ook lastige klanten wist hij tevreden te stellen. ‘De één zeide het tegen de ander, op diners kwam men over hem te spreken en dan werd de volgende dag De Maaker besteld’, aldus één van zijn zonen. Ook de nazorg die hij aan opdrachten besteedde, werd gewaardeerd.

Bekend is dat hij tot op hoge leeftijd regelmatig landgoed Singraven bezocht. Hij reisde dan per trein en logeerde enkele dagen op het landgoed. Soms nam hij één van zijn zoons mee.

Van oudsher waren de woningen met name als dienstwoningen in gebruik. Voor het personeel dat op het landgoed werkte of het waren kleinschalige agrarische erven. Vandaag de dag, hebben de bewoners doorgaans een baan in de regio en hebben de kleinschalige agrarische erven ook een woonfunctie gekregen.

Verspreid over landgoed Singraven liggen circa 30 woonhuizen, veelal op prachtige plekken en met een Rijksmonumentale status.

De gezinnen die de woningen op het landgoed bewonen vormen, van jong tot oud, samen een hechte gemeenschap en zowel bij wel als wee weet men elkaar te vinden, het zogenaamde noaberschap is zeer sterk aanwezig. Veel van de bewoners zijn geboren en getogen op of in de nabije omgeving van Singraven.

Bewoners blijven veelal lang op het landgoed wonen, maar soms worden nieuwe bewoners verwelkomd, die vervolgens snel in de hechte gemeenschap van het landgoed worden opgenomen.